Patchwork zonder hondenoren

Patchwork is in wezen een simpel idee. Je snijdt stof in stukjes en die naai je weer aan elkaar. Hoe ingewikkeld kan het zijn? Toch denkt bijna iedereen dat patchwork heel moeilijk is. Dat komt omdat het resultaat er best ingewikkeld uitziet. Maar het komt ook omdat er allerlei technieken in omloop zijn die omslachtig zijn, tijdrovend, en waarbij je veel stof verspilt.

Stel, je snijdt een vierkant stuk stof schuin doormidden. Dan krijg je twee driehoeken. Doe dat met verschillende stoffen en je kunt de stoffen mengen, de driehoeken weer aan elkaar naaien, en dan krijg je weer een vierkant. Superleuk!

Als je het goed doet, natuurlijk, anders wordt het een scheef geheel. Maar laten we er even van uitgaan dat je het goed gedaan hebt: je bent begonnen met een precies vierkant, precies doormidden gesneden, lapjes precies op elkaar gelegd, prima naadtoeslag genaaid, netjes rechtdoor genaaid. En dat is nog best lastig met die irritante punten die stiekem in de steekplaat van je naaimachine proberen te verdwijnen. Als dat allemaal is gelukt, heb je een vierkant dat is opgebouwd uit twee driehoeken. Dit soort vierkanten worden in patchwork patronen heel veel gebruikt. Zoveel zelfs dat ze niet alleen een eigen, en natuurlijk Engelse, naam hebben: half-square triangles, maar zelfs een eigen afkorting hebben: HST’s.

Maar dan, je hebt die driehoeken aan elkaar genaaid, je opent ze, strijkt de naad, en je denkt, wat heb ik verkeerd gedaan? Wat zijn die rare puntjes die buiten het vierkant uitsteken? Geen paniek, je hebt niets fout gedaan. Het komt door die lange punten van die driehoeken. En aangezien de quiltwereld doorspekt is met jargon, is er is zelfs een naam voor die puntjes: dog ears, oftewel hondenoren.

Wie die naam ooit bedacht heeft, is denk ik geen hondenliefhebber, want deze dog ears knippen we af. Anders heb je heel veel propjes stof aan de achterkant van je patchwork zitten. Dat is lastig als je er nog meer stukjes aan gaat naaien. Dan wordt het helemaal een drukke boel daar aan de achterkant. Het geeft bobbeltjes. Je krijgt de kruispuntjes van al die stukjes niet meer zo netjes. En het zit in de weg als je de tussenvulling en de achterkant eraan maakt en je project gaat quilten. Nou ja, even de schaar er langs en het probleem is opgelost, toch?

Die driehoeken, met hun eindeloos lange punten, zijn voor menig quilter een bron van grote stress en irritatie (je merkt het, ik blijf netjes). Wie wel eens geprobeerd heeft om de lange, schuine, kant van een driehoek aan de zijkant van een vierkant te naaien, weet hoe vaak je het genaaide resultaat moet uithalen om ervoor te zorgen dat die driehoek precies op de goede plaats komt. Die schuine kant is nl. langer dan de zijkant van het vierkant. Probeer hem dan maar eens precies in het midden te krijgen. Dan steekt de driehoek aan de linkerkant weer verder uit dan rechts, heb je het net uitgehaald, en dan steekt de andere kant weer uit. Weer loshalen? De rand van je driehoek is inmiddels een heel eind gerafeld en uitgerekt. Dus als je denkt, boeien, dan ik laat het lekker zitten, en je vouwt de driehoek en het vierkant uit elkaar: blijk je ineens een huisje gemaakt te hebben zoals een peuter het tekent: met een scheef dak. Als dat is wat je wilt maken, prima, maar meestal moet er nog meer aan vast genaaid worden om dat mooie patroon te maken. En dat lukt dan niet meer.

Je gooit het gefrustreerd in een hoek, gaat lekker een Netflix serie bingen en de koektrommel leegeten. En misschien begin je wel nooit meer aan een ander project.

Maar de redding is nabij. Marti Michell, een Amerikaanse quiltgoeroe, brengt al jaren de oplossing op de markt: malletjes en speciale linialen die de code hebben gekraakt. Je snijdt er niet alleen de patchwork stukjes heel eenvoudig precies mee op maat, maar je snijdt ook alle hoekjes al af voordat je ze aan elkaar naait. Dus die hondenoren gaan eraf voordat er genaaid wordt. En die hoekjes zijn zo slim ontworpen, dat de stukjes stof die je op elkaar legt, precies passen. Nooit meer gokken.

Dus geen gedoe meer met zogenaamde snelle methoden waarin je eerst naait en dan weer afsnijdt, en weggooit wat je niet nodig hebt. En waarbij je dus veel stof verspilt. Je stukjes stof passen ineens precies aan elkaar. Je naait fluitend de meest ingewikkelde patronen. En altijd met een perfect resultaat.

Ik heb mij met mijn webwinkel helemaal op Marti’s producten gestort. Als enige in Nederland lever ik haar hele assortiment. Ik geef al 15 jaar les in hoe je met haar producten het optimale resultaat haalt. Nooit meer die frustratie en met gemak een perfect project. Soms is de oplossing heel simpel. Zoals Cruijff al zei, ‘je gaat het pas zien als je het doorhebt’. En zo is het.  

Door de coronapandemie liggen mijn workshops op locatie al bijna 2 jaar stil. En ik heb besloten om dat zo te laten. Ik ga al mijn kennis en ervaring in het werken met de malletjes en linialen van Marti met je delen in online trainingen.

Binnenkort ga ik de eerste trainingen lanceren. Ik ga je helpen om de beste resultaten te behalen: patchwork waar je trots op bent. Dus wil je weten wat er binnenkort aankomt? Meld je dan aan voor mijn emailberichten . Dan hoor je als eerste wanneer je aan de trainingen mee kunt gaan doen.