• Description

Als kind zat ik altijd met mijn neus in een boek. Helemaal opgaan in een verhaal en de tijd vergeten. Maar ik knutselde ook graag. Tekenen, kleuren, knippen, plakken en later breien en haken. Die twee behoeftes, iets doen met mijn hoofd en iets met mijn handen, heb ik altijd gehouden. En ik ben een kind van de jaren 70. Dus ik ging ook macrameeën en spinnen. Achterin de klas breiden we op de middelbare school lapjes voor dekens voor het Medisch Comité Nederland-Vietnam. Het was tenslotte het hoogtepunt van de Vietnamoorlog. Geen idee of die dekens daar ooit zijn aangekomen, trouwens.

Maar wat is nou het belangrijkste: je hoofd of je handen? Als je het goed doet op school is de keuze snel gemaakt: je hoofd, natuurlijk. Daar kun je later nl. het makkelijkst je brood mee verdienen. Dus na school studeren. Engels, in Utrecht. Spannend, niemand in mijn familie was naar de universiteit geweest. Ik had er een geweldige tijd, kon me suf lezen aan boeken, ontdekte mijn passie voor taalkunde, haakte gordijntjes voor mijn studentenkamer en ontmoette er de liefde van mijn leven. En dan aan de slag met dat volle hoofd. Twee jaar als onderzoeker tussen de nerds van het Philips Nat Lab. En daarna als beleidsmedewerker en manager bij een faculteit van de Universiteit Utrecht. Hoofdwerk: veel lezen, nadenken, praten en schrijven. Ik kon mijn dochter maar moeilijk uitleggen wat ik nu eigenlijk deed. In het drukke leven van een dertiger sloeg stress regelmatig toe. En wat helpt dan geweldig? Iets met je handen maken: even vertragen en ontspannen. Even uit je hoofd , iets onder je handen zien groeien. En toen ik begon met patchwork, was ik verkocht. Dat het aan elkaar naaien van kleine stukjes stof zoiets moois kan opleveren, vond ik een magische ervaring.

Vertragen en ontspannen is fijn, maar je moet het niet overdrijven. Ik vertelde in de vorige aflevering al dat ik het leerde op de ‘ouderwetse’ manier: malletjes uitknippen uit schuurpapier, op de stof aftekenen, met een schaar uitknippen en met de hand aan elkaar naaien. En liefst een grote quilt voor op bed maken. Geen wonder dat ik hem pas na 15 jaar afmaakte, toen mijn dochter een half jaar in Ierland ging studeren, en hij mee moest. Dus sneller werken met rolmes en naaimachine kwam voor mij als geroepen. Nog steeds ontspannend, maar tenminste kwamen die UFO’s (Unfinished Objects) dan eens af.

En snel is OK, maar wel graag precies! Ik geef het toe, ik ben een perfectionist. Of, zoals op het T-shirt van mijn partner staat, die al net zo is, Prefectionist! En taalkundige. Zo zie ik ieder spelfoutje meteen. Vinden mijn studenten bij de hogeschool niet zo cool. En ook wel een beetje een nerd: altijd in voor de nieuwste gadgets, en gegrepen door de geometrische patronen van patchwork. Voor mij dus niet ongeveer een lapje op maat snijden, maar precies. En dan netjes aan elkaar naaien. Ik haal het liever uit als het niet goed past. Want dan krijg je een heuvellandschap in plaats van een mooie platte lap uit vele stukjes.

Perfectionisme moet je wel temmen. Als je alles blijft uithalen, komt er nooit iets af. En daarom werk ik al jaren met de perfect gemaakte malletjes van Marti Michell om stukjes stof op maat te snijden. Superhandig! Je hoeft niet meer zelf te rekenen: je snijdt gewoon met je rolmes precies de vorm van het malletje uit. De ¼ inch naadtoeslag zit er al bij in. De hoekjes van al die vierkanten, driehoeken, ruiten en andere geometrisch vormen snijd je langs die malletjes zo af, dat de stukjes stof precies op elkaar passen. Zonder wiskundig inzicht. Nooit meer gokken of het wel goed gaat.

En voor een perfect resultaat hoef je dan alleen nog maar een perfecte ¼ inch naad te naaien. Er zijn verschillende tricks en hulpmiddelen om dat op je naaimachine in te stellen.  Toen ik eenmaal met Marti’s spullen gewerkt had, heb ik nooit meer iets anders gebruikt. En de vele quilters die ik geleerd heb om met deze supertools om te gaan, ook niet.

Marti is een Amerikaanse quiltgoeroe die al heel lang een belangrijke rol speelt in de quiltindustrie. Dit jaar werd ze opgenomen in de Quilters Hall of Fame. Zij heeft een enorm oeuvre van malletjes in alle maten en vormen en linialen voor speciale patchwork blokken. En ik verkoop ze in mijn online winkel allemaal, want ze zijn allemaal geweldig. Kijk op je gemak rond in fr Afdeling Templates en Linialen Marti Michell, voor ieder patroon is er wel een oplossing.

Neem nu b.v. de ultieme basisset: template set A. Er is een hele serie, die nu tot en met set T loopt. En naast deze serie nog veel meer. Maar goed, laten we eens beginnen met set A. Een set met 7 malletjes: drie vierkanten en vier driehoeken in verschillende maten die allemaal bij elkaar passen en waarmee je een bijna oneindig aantal verschillende blokken kunt maken. Perfect om mee te beginnen. De afbeeldingen zie je hieronder.

template set A

De eerste uit het alfabet: een echte basisset. Links de 7 templates, of malletjes, die in de set zitten. In het midden zie je de samenhang en rechts een overzicht van slechts een deel van de mogelijke blokken die je met deze set kunt maken.


de 7 templates van set A

Carpenter's Wheel

De top van deze quilt is ook met template set A gemaakt.

Carpenter's Wheel met template set A

Ok, maar hoe kan ik dan leren om daarmee te werken? Voor iedereen die zich herkent in alle, of een aantal van de volgende belemmeringen:

  • je wilt je graag iets met patchwork en quilten gaan doen, maar je weet niet hoe je moet beginnen
  • je bent al een tijdje bezig, maar het resultaat is niet wat je ervan verwacht 
  • je bent bang voor de quiltpolitie, met haar regeltjes over hoe het hoort
  • je wilt graag duurzame projecten maken, maar hoe verwerk je b.v. oude kleding
  • je naden zijn soms schots en scheef
  • de stukjes stof passen niet netjes aan elkaar waardoor de kruispuntjes niet aansluiten
  • je hebt geen idee waarom de puntjes van je sterren zich verstopt hebben
  • je durft niet op je kleurgevoel te vertrouwen en je denkt dat je eerst de hele kleurenleer moet bestuderen
  •  je waagt je niet aan Engelstalige patronen
  •  je schrikt van werken met inches (huh: inches?)
  •  je hebt geen idee hoe je je project moet afwerken
  •  je denkt dat je ieder steekje met de hand moet maken
  • of je denkt juist dat je altijd op de naaimachine moet werken
  • en daarom heb je een stapel UFO's *, of je begint niet eens aan een project

*Unfinished Objects

De oplossing ligt voor de hand: ik moet ergens een workshop of cursus gaan volgen. En als je dan op zoek gaat:

  • is het te ver weg
  • kun je niet op de geplande dag
  • zit er niet bij wat jij zoekt
  • moet je je naaimachine, snijmat, linialen, rolmes, alle naaispullen en stoffen meesjouwen
  • en blijk je ter plekke net niet de goede stof te hebben meegenomen
  • heb je eigenlijk te weinig ruimte om lekker te werken
  • blijkt de workshop toch niet precies te zijn wat je zoekt
  • merk je een paar weken later, als je weer verder wilt gaan met je project, dat je geen idee meer hebt hoe het moet
  • en leg je een onafgemaakt project weg

Wat kan ik je leren?

Hiervoor heb ik al verteld over Marti’s malletjes (templates) en linialen. Ik durf mij gerust expert te noemen in het gebruik van haar gereedschappen.. Ik gebruik en verkoop haar materialen al bijna 15 jaar en heb 10 jaar lang haar From Marti and Me Club gerund. In 2010 bezocht ze mijn winkel. Dat was een heel gezellige bijeenkomst waarin ze veel van haar tips en tricks met mij een een groep quilters deelde. Ik heb al heel veel workshops en cursussen met haar materialen gegeven. En nu ga ik dat online doen! Dat heeft veel voordelen:

  • deelnemen wanneer je wilt
  • zo vaak terugkijken als je wilt
  • stap-voor-stap duidelijke video's met instructie
  • al je materialen bij de hand
  • een eigen community waarin je de cursussen volgt, maar ook elkaar kunt ontmoeten en ideeën, tips en foto's kunt uitwisselen. Geen Facebook groep, dus daar hoef je geen lid van te zijn om aan mee te doen
  • mogelijkheid voor live online bijeenkomsten waarin je alle vragen aan me kunt stellen, en waarin ik je kan helpen als je vastloopt

Wil je hier meer over weten? En de waanzinnige aanbiedingen aan het eind van dit jaar gaan komen niet missen? Die zijn eenmalig, voor de eerste deelnemers (een beperkt aantal). Meld je dan aan voor mijn emailberichten, dan mis je niets.

En staat het eigenlijk met de rokken van Tannie?

Heb je geen idee waar dit over gaat? Ik ga een aantal wollen rokken die van Tannie, mijn schoonmoeder zijn geweest, upcyclen in patchwork projecten. Eerdere stappen vind je in de eerdere afleveringen van dit blog.

De volgende stap die ik heb gezet is een tweede rok uit elkaar halen. Een lichte, dit keer. Die gaat fijn contrast geven met de kleuren van de andere rokken, die allemaal aan de donkere kant zijn. Deze rok had een band aan de bovenkant. Die heb ik met mijn rolmers eraf gesneden. Toen de zijnaad waar de rits in zat eruit gesneden (dicht langs het stikels). Vervolgens de ingestikte plooien eraf gesneden. Dat leverde weer een strook van ongeveer 25 cm hoog op, over de hele breedte van de rok. Deze strook liep wel wat ronder dan bij de vorige rok, dus dat leek me lastig om in zijn geheel te verwerken.

Ook hier heb ik weer geprobeerd de plooien los te tornen, en dit keer ging het prima. Contrasterend draad en makkelijk los te maken met het tornmesje. Zo zie je maar weer, ieder kledingstuk is anders.

De rokken van Tannie

Rok twee uit elkaar gehaald. De plooien konden hier wel losgetornd worden. Deze rok had een band, dus er bleef iets meer over.

de tweede rok
wat er over blijft

Wil je nog meer weten over quilten en patchwork? En wil je mijn ontdekkingstocht met de rokken van Tannie volgen? Abonneer je dan op mijn podcast of ga naar mijn website en meld je aan voor mijn emailberichten.