Laatst kocht ik een nieuw mesje voor in de keuken. Lekker scherp. Even snel een paar appels schillen voor in het toetje. De schil ging er soepel af, dan doormidden snijden. Even door het klokhuis heen duwen en rats, ik schoot ik uit en hij boorde zich diep in mijn duim. Au, en een hoop bloed. Gelukkig heb ik ooit een EHBO diploma gehaald. En de schade viel uiteindelijk mee.
Het suffe is, ik weet best hoe het moet. Ik volgde al eens een workshop snijtechnieken bij onze plaatselijke kookwinkel. Ik wilde weten hoe die chefs op tv zo makkelijk en snel uien, wortels, paprika’s en kruiden in kleine stukjes hakten. Het was een leuke avond, en nuttig. Het gemak en het tempo van die chefs heb ik nog steeds niet te pakken, maar ik heb veel tips gekregen, en flink geoefend, waardoor ik nu best handig uien, wortels en zelfs pepertjes in schattige blokjes kan snijden zonder in mijn vingers te snijden. Was ik blijkbaar even vergeten.
Als je voor patchwork stof gaat snijden met zo’n superscherp rolmes, is het misschien wel het belangrijkst dat je het zo leert te doen dat je niet in je vingers snijdt. Dat kun je eenvoudig leren, maar je moet natuurlijk wel alert blijven. Netjes je mes vergrendelen als je hem weglegt, het mes rechtop zetten bij het snijden, en je vingers weghouden bij de rand van de liniaal als je erlangs snijdt. Ervoor zorgen dat je liniaal niet wegglijdt door je hand er goed op te zetten. Op je vingertoppen, niet met je platte hand. En natuurlijk van je af snijden, niet naar je toe. Ook een goed idee: af en toe je mes vervangen, zodat hij goed door de stof snijdt, in plaats van over je snijmat te stuiteren.
En verder is het fijn als het snijden van stof je gemakkelijk afgaat, zodat je handen er niet erg vermoeid van raken. Ik heb last van artrose in mijn handen, en ik weet dat ik zeker niet de enige quilter ben. Ik ben er lang geleden al eens aan geopereerd, en dat heeft een aantal jaren zeker goed geholpen, maar het kraakbeen dat verdwenen is komt niet meer terug, helaas. Dan is het heel fijn als er gereedschappen zijn die geen onnodige aanslag zijn op je gewrichten.
Natuurlijk ben ik geen arts, en ook geen handtherapeut, maar ik ben wel een ervaringsdeskundige. Ik gebruik al jaren de ergonomische rolmessen van Martelli. Die hebben mij enorm geholpen. Ik kan stof snijden zonder daarna pijnscheuten in mijn duim te krijgen. Dat komt omdat de houding waarin je je hand op het mes legt, een neutrale houding is. Dat heb ik weer geleerd van mijn handtherapeut. Door de vorm van het mes, haal je de kracht voor het snijden meer uit je schouder en je arm, dan uit je hand. Daardoor kun je met minder druk eenvoudig door een aantal lagen stof tegelijk snijden. Bij andere messen, ook ergonomische, draai je je hand, en moet je meer kracht zetten. Tenminste, dat ervaar ik. En ik ben niet de enige. Ik hoor regelmatig van quilters waar ik deze messen aan verkocht heb, hoe blij ze ermee zijn. En je hoeft natuurlijk niet per se te wachten tot je artrose krijgt.
